महाराष्ट्र दिनाच्या हार्दिक शुभेच्छा

1 मे म्हणजे महाराष्ट्र दिन......

महाराष्ट्र ज्या नावतच या राष्ट्राची, राज्याची महानता दिसून येते...

हा महाराष्ट्र म्हणजे ज्ञानोबांची ओवी पासून बनलेला
तुकोबांच्या अभंगमधे तल्लीन होणारा
संत नामदेव, एकनाथ, चोखामेळा, यांची संत भुमी आसलेला
साई बाबा.. शेगाव चे गजानन महाराज अथवा स्वामी समर्थ या दैवी माणसांची देवभूमी आसलेला महाराष्ट्र

संत गाडगे बाबा ते महात्मा ज्योतिबा फुले या सारख्या समाज सुधाराकाचा महाराष्ट्रा
बाबा आमटे, विनोबा भावे , सारख्यनी आपले अखे जीवन ज्याला वाहीले आसा महाराष्ट्रा

या महाराष्ट्रणेच आम्हाला स्वाभिमान शिकवला ..ज्या महाराष्ट्राच्या सह्याद्रीच्या कड्या कपर्यातून एक स्वातंत्र्याचा किरण जिजाऊ च्या पोटी जन्माला आला .. या मातितच छ्त्रपतींचा जन्म झाला ..आसा महाराष्ट्र..

ज्याने आम्हाला ताठ मानेने जगायला शिकवले .. .त्या शिवबाचा महाराष्ट्र
धर्मवीर संभाजीच्या पराक्रमाणे दिल्ली ला ही घाम फुटायला भाग पडणारा माझा महाराष्ट्र

कोटी कोटी दलितांचे भाग्यविधाते डॉ. बाबासाहेब आंबेडकर यांची जन्मभूमी .. कर्मभूमी असलेला महाराष्ट्रा ..

फुले - शाहू - आंबेडकरांच्या विचारांचा महाराष्ट्रा .. शिवबाच्या शक्तिचा महाराष्ट्र .. संत परंपरेच्या भक्तीचा आसा माझा महाराष्ट्रा ......

माझा महाराष्ट्र ..... आज महाराष्ट्र दिन.. या दिवशी त्या 106 हुतात्म्याना विसरून कसे चालेल .. ज्यानी आपल्या प्राणाची आहुती देऊन हा महारष्ट्रा एक संध ठेवला .. त्या सर्वाना .. आणि या महाराष्ट्रा साठी लढलेल्या .. मराठी संस्कृती च्या उत्कर्षा साठी झीजलेल्या त्या प्रत्येक महा मानवास विनम्र अभिवादन करून आपल्या सर्वाना या महाराष्ट्रा दिनाच्या हार्दिक शुभेच्छा देतो.

मित्राणो भारत 150 वर्षे गुलामगिरी मधे होता .. महारष्ट्रा तर 1 मे 1960 साली पूर्णपणे स्वतन्त्र झाला .. इंग्रज गेले पण आम्ही गुलाम गिरी मधून मुक्त झालो का??? .. आधी त्यांचे गुलाम होतो आणि आज विदेशी संस्कृतीचे .. आपल्या डोक्याचा वापर ना करता सर सकट आपण परदेशी संस्कृती अंगिकारण्यातच फार मोठा पुढारले पणा सिद्धा करत आहोत.

आपली संस्कृती काय आहे ? आपल्या देशाला "तिसरी दुनिया " का म्हणल जायच? कारण या देशा मधे जे सार्‍या जगात मिळते ते एकट्या या देशा मधे भेटते .. आणि आज आपणच आपल्या देशाच्या या शाक्तीस्थाणाणा विसरून चाललो आहोत.. आज आर्थिक मन्दि मुळे बाजारात आसलेला फूगा आगदी सहज पने फुटून गेला .. लाखा लाखा च्या गप्पा करणारे एका दिवसा मधे जमिनीवर आले .. का झाले आसे ?? नक्कीच ही परिस्थिती बदलणार आहे पण पुढे काय ?? हा प्रश्न आपल्या डोक्यावर राज्य करणारच ना .. हा प्रश्न घेउनच आपण पुढे पण आसेच चालत राहणार का? याचे उत्तर शोधण्याचा प्रयत्‍न आपण नाही तर कोण करणार , आयुष्यात बर्‍याच वेळेस आपल्या भविष्या काळातील प्रश्नांची उत्तरे आपल्याला आपल्या भूतकाळात मिळून जातात... आणि आमचा भूतकाळ एवढा तेजस्वी असताना आम्ही भविष्यातील संकटची काळजी कशाला करायची ..आपल्या देशाची .. आपल्या राज्याची शक्ति स्थाने ओळखून आपल्याला त्या क्षेत्रातही आपले कार्या सुरू करावे लागणार.


आमच्याच लोकाना आज आपल्याच संस्कृतीचा ना अभिमान आहे ना त्याची काही किंमत आहे .. याच महाराष्ट्रा मधे आम्हाला आज खाली मान घालून जगण्यची सवय लागली आहे .. स्वता ला त्या शिवबाचे वारसदार सांगणारे आम्ही .. आज प्रत्येक वेळी या काळातल्या अफजल रूपी सैतान गणिमाकडून शिकस्त खात आहोत.

आज ज्या रायगडा वर स्वराज्याचा सुवर्णकाळ बघितला आज तिथेच त्या रायगडलही लाज वाटेल आसे कर्म आमच्यातलेच काही लोक करत आहेत... जाऊ तिथे पिऊ' असा खाक्या असलेल्या दारुड्यांनी आता छत्रपती शिवाजी महाराजांच्या पुण्यपावन रायगडाचीही विटंबना सुरू केली आहे...

महाराष्ट्र धर्म टिकवणे तो वाढवणे हे आपले आद्य कर्तव्यच आहे. आपली भाषा .. अमृताचे पैजा जिंके आशी मराठी भाषा .. ती टिकली तरच आमची संस्कृती टिकेल .. आज आपण या मराठीच्या उज्वल भवितव्या साठी एक साथ प्रयत्‍न करूया .. या महाराष्ट्राचा आसलेला मराठी चेहरा कायम ठेवायचा आसेल तर आपल्याला आता जागे व्हायलाच हवे.

या उज्वल इतिहासाची साक्ष देणार्‍या महाराष्ट्रा मधे माझा जन्म झाला ह्याचा अभिमान आपल्ल्या प्रत्येकाला असला पाहिजे ..

परप्रांतीयांचा धसका घेण्या पेक्षा .. स्व प्रांतीयाणा त्यांच्या मराठी बाण्याची जाणीव करून द्यायची गरज आज आहे.

चला तर उठा मग .. घेवुया शपथ .. महाराष्ट्र धर्म वाढवण्याची...

गर्व असु द्या आपण महाराष्ट्रीय असण्याचा .. गर्व आसु द्या आपल्या मराठी भाषेचा ..

लाभले आम्हास भाग्य बोलतो मराठी
जाहलो खरेच धन्या एक तो मराठी
धर्म, पंथ, जात एक जाणतो मराठी
एवढ्या जगात माय मानतो मराठी

आमुच्या मनामानात दंग ते मराठी
आमुच्या रगरगात रंगते मराठी
आमुच्या उरा उरात स्पंदाते मराठी
आमुच्या नसानसात नाच ते मराठी

आमुच्या पिलापिलात जन्मते मराठी
आमुच्या लहानग्यात रांगते मराठी
आमुच्या मुलामुलीत खेळते मराठी
आमुच्या घराघरात वाढते मराठी

आमुच्या कुला कुलात नांदते मराठी
येथल्या फुलाफुलात हासते मराठी
येथल्या दिशादिशात दाट ते मराठी
येथल्या नगानगात गर्जते मराठी

येथल्या दरीदरीत हिंडते मराठी
येथल्या वनावनात गुंजते मराठी
येथल्या तरुलतात साजते मराठी
येथल्या कळीकळीत लाजते मराठी

येथल्या नभामधून वर्षते मराठी
येथल्या पिकांमधून डोलते मराठी
येथल्या नद्यांमधून वाहते मराठी
येथल्या चराचरात राहते मराठी

पाहुणे जरी असंख्य पोसते मराठी
आपुल्या घरात हाल सोसते मराठी
हे असे कितीक 'खेळ' पाहते मराठी
शेवटी मदांध तख्त फोडते मराठी

जय महाराष्ट्र --- अमोल सुरोशे